- yayımcı
- yayımcı sHerausgeber(in) m(f)
Sözlük Türkçe-Almanca kompakt. 2015.
Sözlük Türkçe-Almanca kompakt. 2015.
yayımcı — is. 1) Bir sanatçının, bir yazarın eserini yayımlayıp satışını sağlayan kimse veya kuruluş, yayıncı, naşir, tabi (II), editör Yayımcılar, kazanç amacıyla, alışılmış yapıtlar sunarlar okuyucuya. N. Cumalı 2) Herhangi bir eserin radyo ve televizyon … Çağatay Osmanlı Sözlük
editör — is., Fr. éditeur 1) Yayımcı 2) Yazıları yeniden düzenleyerek yayıma hazırlayan kimse Ben hem yazar hem de yazdıklarımın editörüydüm. C. Uçuk … Çağatay Osmanlı Sözlük
naşir — is., Ar. nāşir 1) Yayımcı 2) sf., esk. Yayan, saçan … Çağatay Osmanlı Sözlük
tabi — 1. sf., Ar. tābiˁ Bağımlı Sanki bütün kamara, bütün halk, onlara tabi, onlara mahkûmdu. P. Safa Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller tabi olmak tabi kılmak tabi tutmak 2. is., Ar. ṭābiˁ 1) Basıcı 2) Yayımcı … Çağatay Osmanlı Sözlük
yayıncı — is. Yayımcı Birleşik Sözler masaüstü yayıncı … Çağatay Osmanlı Sözlük